A Djus-d’-la, po lès Marcatchou, vos-èstez turtos binv’nous
In Outremeuse, voor de “Marcatchous”, zijn jullie allemaal welkom
Tot de 19e eeuw was de Pont des Arches, de oudste brug van Luik, de enige brug die de Maas overspande. Het is dan ook niet verwonderlijk dat een Waalse uitdrukking, het lokale equivalent van het gezegde “tegen die tijd is het water onder de brug doorgestroomd”, luidt: “Ik pas’rè bin d’ l’ êwe d’zos l’ pont d’s-Åtches”. Het was prins-bisschop Réginard die de eerste stenen brug bouwde, rond 1034. Niet ver hiervandaan, in een winkel op nummer 3 rue Pied-du-Pont-des-Arches, is nog steeds een boog van deze brug te zien.
Sinds de 11e eeuw is de brug verschillende keren herbouwd en ook de as is in de loop der tijd veranderd. De huidige brug werd in 1947 voltooid en is met standbeelden, die de geschiedenis van Luik oproepen, versierd: het ontstaan van Luik en de Belgische Revolutie van 1830 aan de ene kant, en de Middeleeuwen en het Verzet aan de andere kant.
De Pont des Arches is altijd de verbinding geweest tussen het hart van de stad en Outremeuse. De betekenis van de naam “Outremeuse” is duidelijk: over de Maas. In het Waals betekent het Djus-d’-la-Moûse, of gewoon Djus-d’-la. De inwoners staan bekend om hun rebelse geest en zijn nooit bang geweest om te rebelleren. Dit bracht prins-bisschop Maximiliaan-Henri van Beieren ertoe een fort op te richten aan de Pont des Arches om te voorkomen dat de inwoners het centrum zouden bereiken. Geen wonder dus dat Djus-d’-la de geboorteplaats van de marionet Tchantchès zou zijn. Iets minder legendarisch, met uitzondering van een paar anekdotes, is Marcatchou, de koning van de vissers. Hij was een populair figuur in Outremeuse. Tot op de dag van vandaag herdenkt de broederschap van de Marcatchous zijn nagedachtenis, in het bijzonder zijn liefde voor pèkèt.